W ubiegłym roku na terenie Caritas Diecezji Elbląskiej przy ulicy Zamkowej 17 przyległym do kaplicy Najświętszego Serca Pana Jezusa zaczął powstawać ogród w ramach terapii chorób o podłożu psychicznym i wielu innych dolegliwościach.

Dziś ten ogród wygląda zupełnie inaczej. Zaaranżowane piękne alejki, miejsca odpoczynku z miejscami do siedzenia, klomby, wzniesienia pełne różnych kolorowych kwiatów, pnące się róże…

Zieleń uspokaja i działa pozytywnie na organizm. Dlaczego tak się dzieje? Warto tu przywołać teorie biofilii Wilsona, który twierdził, że człowiek na etapie ewolucji został genetycznie uwarunkowany tak, aby pozytywnie reagować na środowisko naturalne (w tym na parki i ogrody). Natura, tak jak i wszelkie tereny zielone, daje poczucie bezpieczeństwa i spokoju, co ułatwia odzyskiwanie sił i zdrowia.

Warta uwagi jest także teoria „przeciążenia i pobudzenia”. Wynika z niej, ze rośliny wpływają na zachowanie równowagi wewnętrznej i obniżanie pobudzenia spowodowanego czynnikami współczesnej cywilizacji – hałasem, natłokiem informacji i obrazów.

Otaczająca zieleń, kwiaty i natura stymulują wszystkie zmysły. Naukowcy udowodnili ponadto, że bakterie znajdujące się w glebie pobudzają wydzielanie się w organizmie człowieka serotoniny, nazywanej hormonem szczęścia. Serotonina wpływa również na procesy trawienne, sen i sprawność seksualną. Można wiec stwierdzić, ze praca w ogrodzie daje szczęście!
Komu służy terapia hortiterapia?

Hortiterapię często stosuje się w leczeniu chorób związanych z niesprawnością po wypadkach, udarach (np. paraliż). Zielona terapia wspiera walkę z chorobami psychicznymi, depresją i różnego rodzaju uzależnieniami. W niektórych krajach przebywanie i praca w ogrodzie są punktami w procesie resocjalizacji więźniów.

Terapia pracą w ogrodzie – dla dorosłych i dla dzieci.

Leczenie ogrodami, pomijając dobroczynną rolę wysiłku fizycznego i ruchu, pomaga zachować równowagę psychiczną, zmniejsza stres i polepsza koncentracje. Warto pielęgnować rośliny ozdobne na własnej działce, a nawet na balkonie. Prace można dozować tak, aby nie powodowała zbytniego obciążenia organizmu. Warto również zachęcić do niej dzieci. Wtedy – wydzielając im niewielki obszar w ogrodzie, za który będą odpowiedzialne – można je wiele nauczyć o fascynującym życiu świata fauny i flory ogrodowej. Dziecko ucieszone okazanym zaufaniem przy okazji nabierze zdolności manualnych i będzie spędzało więcej czasu na świeżym powietrzu.